Rozdział 9

ALLY POV

- Śpisz?

- Nie. – Odpowiedziałam Harremu. – Już nie. – Dokończyłam zła.

- O, no to wstawaj bo ludzie się dziwnie patrzą.

- Co? – Otworzyłam oczy i automatycznie wszystko zaczęło mnie boleć. Aha, czyli spałam na podłodze? Cool.

- Wiesz że jesteśmy jedyną parą w tym rzędzie która nie śpi?

- A czyja to wina? – Chwyciłam jego dłoń i se wstałam. – Oooł patrz na eTinkę i eNiallkę albo reszte. A z resztą, czemu spadłam?

- No bo ja… eee… Simon tu był bo miał mi coś do przekazania. – Zamurowało mnie. Czyli mam szanse go spotkać? Taaak.

- Gdzie on jest?

- Już odjechał, a co? – Nie odpowiedziałam tylko zajęłam się tym filmem. Jak można takie coś oglądać? – Dasz mi swój numer? – Powiedział do zapewne jakiejś baby która mu się spodobała. Aaa… czyli ja jestem babą ale tamte drugie odpada prawda?

- Mhm. – Mruknęłam wciągając z kieszeni iphone. Też nosze spodnie. A ubrana byłam tak [KLIK]. No i  podyktowałam mu numer. Przyszedł mi sms. Od nieznany numer. Harry. Szybko wystukałam odpowiedź.

 

Położyłam się na podłogę i zaczęłam pełzać.

- Co ty robisz? – Spytał się mnie stojący nade mną Styles.

- Shit. Nie chce żeby nauczyciele mnie złapali.

- Myślisz że Cię nie widzą? Wszyscy na Ciebie patrzą. – Podniosłam się jak poparzona i faktycznie. Shit.

- Co się gapicie!? Jak lemury! Mopsy!

- Wow, nazwałaś nauczycieli od zwierząt. – Szepnął mi na ucho a ja rzuciłam mu groźne spojrzenie.

- Jak możesz? – Bardziej powiedziałam chcąc usiąść na swoje miejsce. Chcąc. Ale nie mogąc. Otóż to, szanowna eTina wepchała tam swoją jakże szanowną dupencję.

- Co? – Spytał rozbawiony siadając na swoje miejsce. Pf. – Siadaj. – Poklepał na swoje kolana.

- Nie. – Usiadłam na podłodze.

- Okej, ale chodź tu. – Zaśmiał się a ja zrobiłam co kazał i zakaszlałam. Zaczął się bawić moimi włosami więc ja se wyciągnęłam mojego iphone i zaczęłam pisać z Majką. – Znowu tam było moje imie! – Zakaszlałam. – Co ci? – Znowu zakaszlałam.

- Zakaszl. – Powiedziałam a on to zrobił.

- Tak w ogóle po co? – Znowu zakaszlałam.

- Nie przyzwyczaiłam się do chrypek. Mówiłam Ci już że nie tylko ty nazywasz się Harry.

- Tam było też moje nazwisko. – Obróciłam się do niego. – Podobam Ci się. – Wyszczerzył się tak że było widać jego dołeczki i zaczął poruszać brwiami.

- Pfff… chciałbyś. – Chwyciłam się za dłonie bo już miałam ochotę wsadzić mu tam palca a ten mnie podniósł i posadził na kolanach. – Co ty robisz? – Spytałam przerażona gdy zaczął się do mnie zbliżać palcem w nutelli. Chciałam uciec, ale mnie przytrzymał i… mam całą twarz w nutelli! Wzięłam sobie trochę jej i zaczęła się walka. Popatrzyłam szybko na ekran, a tam co? Fu. Miziają się. Rzygam. – Chyba zwymiotuje. – Chwyciłam się za brzuch tak dla efektu.

- C-co? Fu. – Powiedział a ja odbiegłam od niego dalej.

- NABRAŁEŚ SIĘ! – Krzyknęłam i zaczęłam se uciekać. No i se uciekłam aż poza kino. No i se wbiegłam w znaną mi ulice. Kurwa. A gdzie Harry? Ooł.

- BU! – Podskoczyłam i chciałam zacząć uciekać ale ten mnie złapał i przyciągnął do siebie.

- Debil. – Zaśmiałam się. – O, pacz, budka z lodami! – Krzyknęłam gdy się mu wyrwałam.

- Nie dam się nabrać.

- Jaki ty głupi jesteś, choć! – Pociągnęłam go.

- Może i tu stoi, ale… jakiego chcesz?

- Fistaszkowo-miodowego. – Zwróciłam się i do baby która je sprzedawała i do Harrego.

- 2 razy. – Pokazał według Japończyków ptaszka. No i se jadłam loda. Heh.

- Harry? – Zaczęłam.

- Co?

- Chcę polecieć w kosmos. Ale tak wysoko!

- A myślałem że nisko. – Zaśmiał się a ja go szturchnęłam.

- No i jak już tam będę to wsadzę flagę Polski w księżyc.

- Kurwa. – Lol, to Harry Styles przeklina? Wow.

- Tak, kupię Ci kurę.

- Zaraz kończy się film. – Powiedział i zaczął mnie ciągnąć biegnąc a ja się wyrąbałam a on mnie nadal ciągnął.

- Harry? – Zaczęłam. Jezu, jak to wygląda. Harry Styles brudny na mordzie i ja – brudna z nutelli i lodów. No i na dodatek leżąca na ziemi, a on ciągnący mnie.

- Sorki. – Wyszczerzył się i pomógł mi wstać.

- Pacz! Grosik! – Wyjęłam go sobie z włosów. – Ponoć takie z włosów się chowa i potem daje tej jedynej osobie. – Schowałam se go do etui iphona żeby się nie zgubił.

- No a wiesz… mi jest potrzebny taki grosik… - Powiedział i wybuchnęliśmy śmiechem.

- Mamy parę minut. – Skrzywiłam się. – Gramy se w prostego berka! – Ucieszyłam się z mojego wspaniałego pomysłu.

- Że w co? – Zrobił taką śmieszną minę, że aż mi się siku zachciało.

- No że ja biegnę i się niby potykam, więc ty mnie łapiesz i na obrót.

- I że mam upaść?

- Jak chcesz. – Wzruszyłam ramionami i zaczęłam se biec. No i se tak biegaliśmy do kina które jak się okazało było zamknięte. No chyba nie. – Patrz, okno! – Powiedziałam i zaczęłam się wspinać po ścianie a Harry se mi dał ręce żebym zapewne dała tam nogę. No więc se tam stanęłam i BAM.

- Miałaś tam dać jedną nogę, a nie dwie!

- Ups. – Znów zaczęłam się wspinać. Jeee wlazłam.

- Dobra, teraz mi pomóż.

- O, mam pomysł! Ja rozpuszczę swoje swoje długie włosy, no niby długie… i ty się będziesz po nich wspinać!

- Takie rzeczy tylko w bajkach. – Powiedział i zaczął się wspinać po rynnie.

- Kto chce banana? Ja!… - Zaczęłam se cicho nucić jak już szliśmy.

- Co? – Zaczął się ze mnie śmiać. – Ty to jednak jesteś jebnięta. – Złapał się za brzuch i śmiał. Pf…

- Kto się śmieje ten się śmieje ostatni! – Zaczęłam iść przodem.

- Przez Ciebie chce mi się banana. – Usłyszałam z tyłu.

- To idź se kup. O, albo jeżeli jadłeś to zrób gónwo i z niego wygrzeb! – Udawałam se obrażoną. Nikt nie może śmiać się z moich jakże genialnych piosenek. Weszłam do najbliższej toalety gdy nie zauważyłam nigdzie Harrego i wybrałam numer…

- Policja cały czas trąbi, że znalazła całkowicie spalone ciało z małym fiutkiem. Daj sygnał że żyjesz, bo się niepokoję. – I się rozłączyłam. Heh. Taka wredna ja i moje genialne teksty. Wyszłam wyjmując ostatni kawałek gruzu z moich włosów i skierowałam się do sali. Ooł, eTinka już się budzi. Usiadłam szybko obok niej. O, Harry już jest.

- Mój wcale nie jest mały. – Oburzył się i eTinka wstała.

- Nie, tylko malusi.

- Długo spałam? – Ziewnęła.

- Nie, tylko cały film. – Wyszczerzyłam się w jej stronę.

- Cicho, Nialla obudzisz. – Szturchnęła mnie. Serio jak możesz mnie szturchać?!

- Uuu ktoś tu się o kogoś martwi. – Poruszyłam brwiami.

- Zajmij się Stylesem bo chyba coś ostro było jak spałam. – Wtuliła się bardziej w Horana a ten pewnie nieświadomie mocniej ją objął.

- Ostra to możesz być ty w łóżku. – Zrobiłam zapewne głupią minę.

- A żebyś wiedziała że jest. – Horan się obudził a ja wybuchnęłam śmiechem.

- Tylko błagam Was, zabezpieczajcie się bo jestem za młoda na ciocię. – Zaśmiałam się.

- Aha, i nie róbcie tego w sobotę, niedzielę, poniedziałek i połowę wtorku. A dalej to wiecie, tylko kupcie dużo gumek. – Powiedział Styles.

- Postaram się zapamiętać. – Wystawiła mu język.

- O, takie robaczki. – Pokazałam na ekran.

- To napisy końcowe. – Powiedział Harry.

- Oł… no to musimy obudzić resztę! – Krzyknęłam i podbiegłam do marchewki. – Wstawaj. – Zaczęłam nim szturchać. – Ja pierdole wstawaj! – Zwaliłam go z siedzeń na podłogę i co? – Nic.

- Eh… - Podszedł do mnie i Tomlinsona i przykucnął przy nim. – Patrz, MARCHEWKI! – Krzyknął a ten się zerwał jak oparzony. Potem podszedł do Liama. – UCIEKAJ, ŁYŻKI TU IDĄ! – Też wstał. Jezu, jak on to robi. No i obudził wszystkich akurat gdy mieliśmy wchodzić.

- A ja chce na takie małe wakacje. – Powiedziałam gdy wyszliśmy ubierając kurtkę. Fajnie by tak było. Heh.

TINA POV

Gdy już w końcu wyszliśmy z tego cholernego kina miałam ochotę jeszcze bardziej spać. Nie na łóżku czy jeszcze czymś ale na Niallu. Wiem dziwne ale on jest taki dziwnie wygodny.

- Niall skarbie. – mruknęłam przytulając się do jego boku gdy szliśmy do szkoły.

- Co jest mała? – uśmiechnął się.

- Wiesz że byłeś strasznie wygodny w tym kinie? Coś czuje że będę częściej na tobie spać. – ziewnęłam sobie. Jejku jaka jestem śpiąca.

- Nie mam nic przeciwko. – pocałował mnie w czubek głowy.

- Ee. Tina! Patrz! – krzyknął do mnie Bieber więc podeszliśmy.

- Co? – spytałam a on pokazał mi zdjęcie gdzie spałam przytulona do Nialla. – Skąd to masz? – spytałam.

- A sobie wchodzę na Instagrama a na profilu Ally i Hazzy takie zdjęcia. – powiedział pokazując mi jeszcze kilka innych.

- Nie no, zabić ich to mało. – jęknęłam.

- Ej, słodko wyszliście. – powiedziała Selena.

- My zawsze tak wychodzimy. – powiedział Nialler i wszyscy zaczęliśmy się śmiać.

- All, Hazza! Nie żyjecie! – krzyknęłam do nich na co oni wybuchli śmiechem i tak szli aż do szkoły. Biedne dzieci potrzebują specjalnej opieki.

- Jak było w kinie? – kolo my tu mamy WDR a nie rozmowę o kinie. Litości.

- Fajnie, nudno, beznadzieja, zajebiście. – takie coś usłyszałam od mojej klasy.

- Okej, dzisiaj robimy temat „Przygotowania do ciąży”. – no a mnie to bardzo interesuje.

- O, Tina, Niall, to dla Was jak zapomnicie kupić gumek. – powiedział Malik.

- Wzruszyła mnie twoja historia. – mruknęłam pisząc ostatnie wersy mojej wymyślonej piosenki.

„Słowo jest tylko słowem, dopóki nie myślisz tak nak mówisz
A miłość nie jest miłością dopóki ją kogoś nie obdarzysz
Wszyscy mamy dar, tak, coś, co możemy komuś dać
By coś zmienić

Prześlij to dalej
Dalej i dalej
Jedna dłoń może wyleczyć inną
Weź w tym udział, okaż serce
Już jedna iskra wznieca ogień
Dzięki jednej małej akcji
Cały łańcuch nigdy się nie zatrzyma
Dodaj nam siły
Zaświeć światło i prześlij to dalej

Uśmiechnij się, a świat uśmiechnie się z tobą
Ta mała oznaka miłości zamiast do jednej, trafi do dwóch osób
Jeśli skorzystamy z szans na zmienianie faktów
Wyobraź sobie co możemy zrobić, jeśli uda nam się...

Przesłać to dalej
Dalej i dalej
Jedna dłoń może wyleczyć inną
Weź w tym udział, okaż serce
Już jedna iskra wznieca ogień
Dzięki jednej małej akcji
Cały łańcuch nigdy się nie zatrzyma
Dodaj nam siły
Zaświeć światło i prześlij to dalej

Prześlij to dalej
Oh, prześlij to dalej
Prześlij to dalej

We wszystkich naszych decyzjach jest moc
Więc zaczynam już teraz - nie ma chwili do stracenia.

Słowo jest tylko słowem, dopóki nie pomyślisz tego co mówisz
A miłość nie jest miłością...
Dopóki nią kogoś nie obdarzysz

Prześlij to dalej
Dalej i dalej
Jedna dłoń może wyleczyć inną
Weź w tym udział, okaż serce
Już jedna iskra wznieca ogień
Dzięki jednej małej akcji
Cały łańcuch nigdy się nie zatrzyma
Dodaj nam siły
Zaświeć światło i prześlij to dalej

Prześlij to dalej
Dalej i dalej
Jedna dłoń może wyleczyć inną
Weź w tym udział, okaż serce
Już jedna iskra wznieca ogień
Dzięki jednej małej akcji
Cały łańcuch nigdy się nie zatrzyma
Dodaj nam siły
Zaświeć światło i prześlij to dalej „

 - Pokaż. – jęknął Niall.

- Nie. – mruknęłam.

- Dlaczego?

- Bo będziesz się śmiał.

- Nie będę.

- Będziesz.

- Przysięgam że nie, no Tina. – weź się nie patrz! No i się patrzy a ja podałam mu zeszyt.

- To jest… dobre. – powiedział.

- Tak a ja jestem księżniczką. – prychnęłam zabierając mu zeszyt.

- Moją jesteś. – uśmiechnął się.

- Nie mam korony. – walnęłam smutasa.

- W moich oczach masz.

- Niall co takiego Tina ma w twoich oczach? – spytał ciekawski nauczyciel.

- Nic co powinno cię obchodzić. – upsss. Czyżbym za dużo powiedziała?

- Do dyrektora. – powiedział wściekle otwierając drzwi.

- Jak tam chcesz.- mruknęłam pakując książki do torby po czym wstałam z ławki. Jejku, co oni mają z tym dyrektorem? Fajny gościu.

Więc takim sposobem drugi raz znalazłam się u dyra.

- Z buta wjeżdżam! – krzyknęłam kopiąc drzwi.

- Dzień Dobry Tina.

- No siema zią. – walnęłam się na kanapę.

- Zwraca się do mnie na „Ty”. – nie ładnie tak skarżyć!

- Co ci nie pasowało Tina? – spytał się mnie.

- To że jest ciekawski.

- Ja?!

- Nie kurwa ja. – mruknęłam tak żeby słyszeli.

- Pod jakim względem? – a to jakiś komisariat? A myślałam że polubię tego dyra.

- Pod tym że ja rozmawiam z chłopakiem a on od razu chce wszystko wiedzieć.

- Rozmawiałaś na lekcji. – ta ten kolo od WDR jest bardzo spostrzegawczy.

- Niech pan wróci do klasy, porozmawiam z nią. – yeah dyro. Chyba jednak go polubię. Więc on poszedł a ja zostałam z dyrem sam na sam. – Kawa, herbata? – spytał.

- Herbata. – mruknęłam.

- Powinnaś jednak być milsza dla nauczycieli.

- Powinni się nie wtrącać w nie swoje sprawy. – prychnęłam.

- Też racja. – uśmiechnął się podając mi kubek herbaty.

-  Dzieny. – i siedziałam sb z dyrkiem resztę lekcji.

  *DRYŃŃ*

- Czekać na Ciebie? – podszedł Niall.

- Przecież ja już nic nie ma.

- Korki z matmy. – przypomniał mi.

- No tak, jasne możesz czekać.

- Okej to leć bo się mnie pytał gdzie jesteś. – cmoknął mnie w usta i pobiegł do Liama.

Weszłam do sali gdzie był  już mój korepetytor.

Cała nauka zeszła nam 28 minut, pod salą siedział Niall.

- I jak? – spytał.

- Nudno. – powiedziałam po czym skierowaliśmy się do wyjścia.

- Chodź, odwiozę cię i postaram się przyjechać jak najszybciej będę mógł. – powiedział i wsiedliśmy do jego auta.

- Okej. – odparłam i zaraz byliśmy pod moim domem.

- Tęsknie. – krzyknął Niall gdy miałam już wchodzić do domu, zaśmiałam się odwracając i puszczając mu buziaka.

- Tina! – usłyszałam krzyk mojej matki.

- Co chcesz? – warknęłam na nią.

- Jestem w ciąży. – powiedziała podając mi zdjęcie USG.

- Aha, fajnie. – syknęłam w jej stronę po czym udałam się do pokoju gdzie naszykowałam sobie ciuchy te od Aleks. Wzięłam prysznic i wyszłam z łazienki. Zeszłam na dół gdzie siedziała moja matka i ojciec. Postanowiłam ubrać się i takie tam przed wyjściem.

- Tina, przeproś mamę. – powiedział ojciec gdy tylko mnie zobaczył.

- Nie ma za co. – rzuciłam chłodno wyciągając sok pomarańczowy. Zrobiłam łyka i usłyszałam dzwonek do drzwi. Szybkim krokiem do nich ruszyłam.

- Cześć księżniczko. – pocałował mnie, chyba nie muszę mówić kto, wręczając mi piękną czerwoną różę.

- Dziękuje. – powiedziałam wchodząc do kuchni po flakon i razem z Niallem ruszyliśmy do mojego pokoju.

 – Wiesz czego się dowiedziałam? – spytałam kładąc głowę na jego kolanach.

- Czego?

- Że moja matka jest w ciąży. – mruknęłam z obrzydzeniem.

- To chyba dobrze. – uśmiechnął się nie pewnie.

- Właśnie nie dobrze. Będzie częściej w domu. Nie no, fajnie będę miała się z kim „bawić” ale gorzej że moi rodzice więcej czasu będą w domu. Już to że w nocy są jest okropne. – powiedziałam a on się zaśmiał.

- Damy radę. – uśmiechnął się całując mnie w nos.

Siedziałam tak z Horanem gadając aż Niall popatrzył na zegarek.

- 18.05. Idź się szykuj. – powiedział.

- Yhyy.. – powoli wstałam i wzięłam strój do łazienki gdzie się przebrałam i postanowiłam dzisiaj poszaleć więc pomalowałam usta błyszczykiem a rzęsy tuszem. Włosy wyprostowałam. Całość zajęła mi 30 minut.

- Ślicznie wyglądasz. – podszedł do mnie przypierając mnie lekko do ściany.

- Dziękuję. – powiedziałam i zeszliśmy na dół.

- Gdzie idziesz? – no jasne mój tatuś musi wiedzieć wszystko bo jest taki opiekuńczy.

- Na bal.

- Kto to?  - no serio? Palcami się nie pokazuje.

- Mój chłopak. – warknęłam.

-O której wrócisz? – nie no skończ!

- A co cię to? – warknęłam i razem z Niallem wyszliśmy kierując się powolnym krokiem stronę szkoły.

ALLY POV

- Co teraz? – Spytałam patrząc na plan. – O, muzyka. Nie jest tak źle. – Powiedziałam idąc już po schodach z Harrym Liamem i Louisem.

- Wiesz że musisz zaliczyć trzy piosenki?

- Że mam je przelecieć? – Zaczęłam udawać lame i dotarliśmy pod salę. Sala number 15. Hyhyhy. Nie zdaje. – Buta dam… komu mam.

- Chyba na odwrót. – Stwierdził Tomlinson.

- Nie. – Kopnęłam drzwi. – Cześć. Panie. Muzyku. – Usiadłam se z Louisem. – Mam marchewkę. – Szepnęłam mu do ucha.

- Co gdzie!?

- Ciszej bo Ci nie dam! – Wyciągnęłam se marchewkę i ją na pół.

- Kocham Cię. – Zaczął to żreć bo jedzeniem nazwać tego nie można. No to ja też se ugryzłam. Lol. I se jadłam.

- Ally, do mnie. – Fuck. Ale ja jem! – Musisz zaliczyć dzisiaj chociaż jedną piosenkę.

- Przelecieć? – Spytałam a wszyscy w śmiech.

- Co ty tam masz?

- A, no to… to jest pomarańczowa marchewka? Tak. No i ja ją jem bo one są dobre na wzrok. No i każdy je musi jeść. I ja se jestem za taką akcją „bądź Louisem”.

- Odłóżcie te marchewki.

- Marchewkę. – Podniosłam palec i ją odłożyłam.

- Na środek.

- Ale ja nie chce. Nie mam co zaśpiewać. – Stwierdziłam.

- Zaśpiewaj o kapuście. – Walnął Harry za co dostał takie groźne spojrzenie. Wyszłam se na środek.

- Co nam zaśpiewasz? – Oparł się jak modelka o biurko.

- Eee… piosenkę o komarze. – Powiedziałam po Polsku i zaczęłam się śmiać.

- A może coś angielskiego?

- Nie sądzę. No dobra. No to Taylor Swift – We Are Never Ever.

- Dajesz. – Powiedział nauczyciel. I że oni tak mówią. Wow. No i se zaczęłam śpiewać. No i chyba za bardzo się wczułam bo po chwili tańczyłam na ławce. No i jak się skapnęłam co robię to zeszłam. A skapnęłam się pod koniec piosenki. Fajnie, nie? No i wszyscy zaczęli bić brawo a ja taka mina „wtf”. – I właśnie o to mi chodziło przez całe lata! Macie się w to wczuć a nie stać jak słupy. – To ile on tu pracuje? – Może zaśpiewasz jeszcze jedną? – Spytał a ja pokiwałam głową na tak.

- One Direction – Happily. – No i se śpiewałam. Zanim się zorientowałam chyba za bardzo się w to wczułam. No ale ok bo inni się do mnie przyłączyli. No i wszyscy se śpiewali. No i koniec. Łe.

- Dobrze, ale to jeszcze nie bal. – Zaśmiał się. – A teraz na swoje miejsca i zaczynamy lekcję.

- Ale Ally ma jeszcze jedna piosenkę. – Powiedział Styles a ja wysłałam mu takie groźne spojrzenie. Popatrzyłam na nauczyciela a jego mina przedstawiała słowa „to co, zaśpiewasz jeszcze?” pokręciłam głową na nie i usiadłam na swoje miejsce. *Dryń*.

- Myślałam że lekcja trwa więcej.

- Skrócili naszej klasie bo namówiła nauczycieli.

- O, to fajnie. Szczekałabym na eTine ale ma korki z matmy. Ale i tak czekamy na resztę. O, wiem! Pobawimy się w żabki. – Powiedziałam i sobie skakaliśmy. No i po chwili leżeliśmy na środku szkoły.

- Eee, co wy robicie? – Spytał się Malik.

- Żabki. – Odpowiedziałam.

- Ja, oni żaby ruchają. Malik, spierdalamy. – Walnął Justin.

- Ej, a gdzie Horanowie? – Spytał Louis.

- Debilu, Pani Horan ma korki z matmy a tamten myślisz że bez niej wytrzyma? Pewnie teraz robią dziecko na biurku. – Stuknęłam go w głowę. – Harry? – Zrobiłam takie sweet oczka. – Obiecałeś mi loda.

- Męska jest wolna. – Powiedział Liam.

- A już Cię zaczynałam lubić. – Strzeliłam swojego słynnego focha.

- Chwila… HARRY STAWIA LODY? – Spytał Malik i poszliśmy do tej samej baby.

- Ja chce tego samego. – Powiedziałam. Whahaha.

- Idziemy do parku! – Krzyknął Tomlinson gdy już każdy miał swojego loda. No i se poszliśmy. A ja se włączyłam Paktofonike – Jestem Bogiem. A najlepsze było to że mimo iż nie wiedzieli o czym tam śpiewają to tańczyli na ławce. Z nimi to jak z dziećmi. – Muszę iść po El. – Powiedział i wszyscy poszli po swoje dziewczyny.

- Idziemy? – Spytał Harry.

- Yep. – No i se za nim hasałam aż do jakiegoś wieeelkiego domu. Sory, zamku. – Ale chata. – Kocham polski.

- Co? – Popatrzyli na mnie zdziwieni.

- Nic, nie rozumiem o co wam w ogóle chodzi.- Wzruszyłam ramionami. Louis wszedł sobie tak o po prostu do tego … czegoś nawet nie pukając czy dzwoniąc.

- El! – Tak Tomo, krzycz mi do ucha.

- Byłabym wdzięczna gdybyś mi nie krzyczał prosto do ucha! – Taka wredna ja zaczęłam mu krzyczeć do ucha.

- Auu.. – jęknął a po schodach zeszła Eleanor. Tak w ogóle wglądało to trochę jak w filmach ale co tam.

- Siema. – powiedziałam do niej.

- Hej. – uśmiechnęła się i podeszła do nas.

- To kogo to dom? – Spytałam zdziwiona.

- Mój, Louisa Zayna Liama i Nialla. – Powiedział Harry. – Tyle że Niall ma jeszcze dwa i przed wyjazdem musi go sprzedać.

- Przed jakim wyjazdem?

- Ja pierdole, ty to Harry naprawdę nie umiesz siedzieć cicho.

- Chodź. – Pociągnął mnie  do… swojego pokoju.

- Co to? – Spytałam podchodząc do jakiegoś albumu.

- Zdjęcia. – Odpowiedział a ja se usiadłam na łóżku i zaczęłam oglądać. Pokazałam na jedno. - Dziewiąte urodziny.

- Słooodki. – Zaczęłam się jarać jego włosami. Były takie proste. – A kto to? – Pokazałam na dziewczynę która robiła mu rogi.

- Moja siostra Gemma.

- Gdzie mieszka?

- W Holmes Chapel. – Powiedział i do pokoju wpadł Lou.

- Co robicie gołąbeczki?

- Sam jesteś gołąbek. Oglądam zdjęcia Harrego.

- O, a widziałaś już jego takie jedne zdjęcie? – Wziął album.

- Lou nie! – Próbował mu go wyrwać.

- Patrz. – Pokazał mi Harrego na kibelku. Słodkie bo był taki malutki… i śmieszne. Wybuchłam śmiechem a Harold strzelił buraka.

- Oglądamy film! – Usłyszałam Zayna.

- Ide po picie! – Harry.

- A ja koce! – Liam.

- No to ja zrobie popcorn! – Zayn.

- A ja ogrzeje swój tyłek! – Louis.

- Pomogę Ci. – Powiedziałam do Harrego jak weszłam do kuchni.

- Okej… Louis lubi sok marchewkowy, Zayn pepsi, Liam obojętnie. A ty?

- To co Zayn. – Wzięłam takie fajne kubki i poszłam za Liamem który niósł koce.

No i se oglądaliśmy nie dokończony film bo jest bal i wszyscy se poszli się szykować. Pohasałam se do domu i przebrałam w sukienkę od Aleks (rozdział 7). Po chwili usłyszałam dzwonek do drzwi. WTF.

- Gdzie idziesz? – Spytała Patricia.

- Na bal. – Uśmiechnęłam się i wyszłam chwytając kurtkę.

- Harry. – Zaczęłam. – Kup mi loda.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Tak, tak zabijcie nas itp. ALE TO NIE MOJA WINA! <3 - Daruu ;3

Nie, nie twoja ;p Mówiłam żeby to podzielić na dwie części! A teras ide jeść czekooolade. Nwm czm taki krótki ale trudno ;p

BĘDZIEMY DODAWAĆ CO TRZY DNI, A POTEM MOŻE WCZEŚNIEJ.

3 KOM = NEXT ~ Allla-czekolada