Rozdział 15

Tina POV

Otworzyłam oczy i zobaczyłam jak Niall wrzuca swoje rzeczy do walizki, cicho nucąc.
- Co robisz? - wychrypiałam.
- Pakuję się. - posłał mi zabójczy uśmiech.
- A... my już dzisiaj jedziemy. - otworzyłam szeroko oczy.
- Bingo! - zaśmiał się. - Za godzinę wyjeżdżamy.
- To jestem ciekawa kiedy zamierzałeś mi o tym powiedzieć.
- Nigdy. Miałaś spać a ja miałem cię zanieść. - puścił mi oko.
- Dobrze wiedzieć. - powiedziałam wstając.
- Tinaaaa... - zajęczał.
- Co?
- Chodź daj buzi.. - zrobił maślane oczy. Pokręciłam głową ze śmiechem. W podskokach podbiegłam do niego, rzucając się mu na szyję. Wpiłam się w jego usta.
- Gołąbeczki! - zaćwierkotał Louis na co oderwaliśmy się od siebie.
- Co? - rzuciłam, chwytając dresy Horana i ubierając je.
- Dostałem misję aby zrobić obchód w celu sprawdzenia czy wszyscy są gotowi. Widocznie nie wszyscy. Poruchać to się możecie w domu a teraz zbierać się bo wyjeżdżamy za 15 minut! - krzyknął wybiegając.
- Ale mieliśmy za godzinę! - krzyknęłam za nim.
- Zmiana planów! - odkrzyknął.
- Debil.
- Skończyłem! - zawołał Horan zapinając walizkę.
- Gratulacje panie Horan! - wykrzyknęłam bijąc mu brawo.
- Dziękuje! - ukłonił mi się.
- Jestem ciekawa czy jedzenie spakowałeś.
- Przecież wszystko już zjedliśmy, zostały dwa jogurty które teraz zjemy. - powiedział wyciągając je z lodówki. Podał mi jeden a ja wzięłam dla nas łyżeczki. Otworzyłam i zaczęłam jeść. Nagle do naszego domku wparował Liam.
- Pospieszcie się. Wszyscy już czekamy. - powiedział a Horan wziął swoją walizkę.
- Daj, potrzymam ci. - powiedziałam biorąc jego jogurt.
- Dzięki.
- Kto z kim jedzie? - spytał Malik.
- Pojedziemy tak: Louis z El oraz Hazza z All ... a drugim reszta.
- Jezu, znowu z tym marchewkowatym.
- Powiedział ten z wąsami...
- Taka rada, leczcie się. - mrugnęłam do nich okiem i skierowałam się za Malikiem.
- Zayn?
- Co?
- Mogę prowadzić? - popatrzyłam na niego maślanymi oczami.
- Masz prawko?
- Nie, ale..
- Znasz moją odpowiedź.
- Na serio? Dzięki Zaynuś! - wykrzyczałam i usiadłam na miejsce kierowcy.
- Co ty do cholery odpierdalasz? - zjawił się koło mnie.
- Czekam na kluczyki.
-Wchodź.
- Nie.
-Tak.
-Nie, ja prowadzę.
- Wchodź albo cię stąd wyciągnę.
- Spierdalaj.
- Sama tego chciałaś. - powiedział owijając swoje ramię wokół mojej talii i wyciągając mnie z samochodu.
- Zostaw mnie! - krzyczałam wierzgając nogami.
- Mówiłem że cię wciągnę.
- Puść mnie do cholery!
- Kurwa mać! Uspokój się!
- To mnie puść!
- Gdzie jest jebany Horan?!
- Sam jesteś jebany. Liam! Powiedz mu coś. - krzyczałam zauważając Li przy samochodzie.
- Co ona zrobiła? - zignorował mnie.
- Chciała prowadzić, bez prawka.
- Tina. - popatrzył na mnie z groźną miną.
- Jesteście niesprawiedliwi! - krzyknęłam oburzona.
- Idź po Horana. - kiwnął Zayn na Liama a on skinął głową.
- Puść mnie. - warknęłam na niego.
- Uspokój się.
- Jestem uspokojona! No dobra, wygrałeś, a teraz mnie puść.
- Dobra. - puścił mnie wierząc w moje słowa. wpakowałam do auta na miejsce kierowcy na co ten przewrócił oczami.
- Dobra, jednak jesteś naiwny. - zakpiłam i zobaczyłam Horana idącego w naszą stronę.
- Co? - poruszył śmiesznie brwiami co wywołało u mnie cichy chichot.
- Ja... będę dzisiaj prowadzić. - odpowiedziałam niepewnie.
- Okej. - zgodził się wzruszając ramionami.
- Horan przecież ona... nie ma prawa jazdy.
- Ohm.. no to mam taki plan. Jak wrócimy, pojedziemy zrobić Ci prawo jazdy.
- Ale... jedziemy do Irlandii. - przewróciłam oczami.
- No to kiedy indziej. A teraz chodź. - wyszłam grzecznie z samochodu, a on objął mnie ramieniem.
- Ale kupimy loda. Czekoladowego.
- Okeeej. - powiedział wsiadając na tylne siedzenie. Po pięciu minutach każdy już siedział na swoim miejscu i mogliśmy ruszać
- Party girls don't get hurt
Can't feel anything, when will I learn
I push it down, push it down. - zaczęłam śpiewać gdy tylko usłyszałam znajomy tekst. W refrenie wszyscy do mnie dołączyli.
- One, two, three One, two, three drink
One, two, three One, two, three drink
One, two, three One, two, three drink.
Throw em back, till I lose count  -zaczęliśmy śpiewać piosenkę Sia - Chandelier. Gdy tylko piosenka się skończyła oparłam głowę o ramię blondyna.
- Idę spać. - oznajmiłam zamykając oczy.
- Dobranoc. - usłyszałam głos Nialla i pocałunek w czoło i odpłynęłam.

Ally POV

- I co dalej? - Zafascynowana patrzyłam na Louisa który opowiadał swoją historię. Może i jest głupi, ale historie to fajne opowiada.

- Jak to co? Nie mógł.

- Co? Jak możesz, jesteś okropny. - Zmarszczyłam brwi. - A tak właściwie dlaczego nie mógł? To proste. Mógł walnąć prosto z mostu.

- On jest inny. Nigdy by się do tego nie przyznał, nawet jeżeli bardzo by chciał. - Westchnęłam. Nie spodziewałam się takiego obrotu spraw.

- Podjedziemy pod TESCO? Chcę sobie kupić tymbarka. - spytałam a Harry już skręcał ma parking. - Zaraz wracam.

- Poczekaj. Mi kup marchewki a do picia sok marchewkowy. Pamiętaj że ma tam pisać ; 0 konserwantów i sztucznych barwników.

- Yyy... okej. A Wam?

- Twixa i sok bananowy.

- Mi kup po prostu to co Tobie. - Skinęłam. Okej, zapamiętać ; tymbark, sok bananowy i marchewkowy + marchewka i twix. Nigdy nie sądziłam że tak szybko się z nimi zakumpluje. Bo chyba przyjaciółmi nie mogę ich nazwać, prawda? I na dodatek pojechać z nimi tak daleko, od miasta. A co jakby byli porywaczami? Wywieźli by mnie gdzieś do lasu i... oni mnie zawieźli do lasu. Ale nic nie zrobili, prawda? Poza tym oni są sławni, media wiedzą że pojechałyśmy z nimi, szybko by nas odnaleźli.

- Cześć. - Wyrwał mnie z zamyśleń Liam.

- Hej. Też kupujesz coś tym baranom? - Zapytałam a on już brał trzy tymbarki. Podążyłam za nim biorąc dwa o smaku jabłko mięta.

- Trzymaj. - Podał mi sok bananowy i marchewkowy.

- Skąd wiedziałeś?

- Nom cóż, żyję z nimi już parę lat, tak więc... chodź. Tam są warzywa.

~*~

Nareszcie w domu. Tak. W domu. Nareszcie. Wyparowałam z auta.

- Pa. Do szkoły.

- No chyba nie. - Udałam że nie usłyszałam i skierowałam się do domu Tiny. Obiecałam że pomogę jej się spakować.

- Siema. - Rzuciłam otwierając drzwi od jej pokoju. - OMG. Co tu się stało?

- Eee... mały problem. Nie mam ciuchów.

- Heh, od tego masz mnie. Niall na pewno zabierze Cię na randkę. - Powiedziałam wyciągając jedną z jej sukienek - kremową z wyciętymi plecami z rękawkami 3/4 które były pokryte koronką.
- Ale...
- Żadne ale. - Wciągnęłam jeszcze koturny tego samego koloru. - I jeszcze to. - Wyciągnęłam białą spódniczkę z wysokim stanem i bluzę które nie zakrywała brzucha z długim rękawem. A potem jeszcze parę ciuchów. Tak. Parę. Bardzo. - Gotowe. - Powiedziałam dumna ze swojej pracy.
- A teraz pytanie - jak to wszystko zmieścisz w jednej walizce.
- A kto powiedział że chcę to zmieścić w jednej walizce? - Uniosłam brew.
- Nie mam dwóch.
- Wiem że masz. - Przewróciłam oczami otwierając odpowiednią szafę.

~*~

- Gh, nom cóż. Czas się pożegnać.

- Taaak.

- Będę za Tobą tęsknić Tina.

- Ta, jasne. - Przytuliła Josha, a potem Paticka.

- Pa chłopcy. - Pomachałam im. - Rano jeszcze do Ciebie przyjadę,się pożegnać. Wstań wcześniej.

- Okej. Spróbuję. - Wyszczerzyła się.

- Tak, tak. I tak wiem, że będę musiała się dobijać. - Przegadałyśmy tak całą drogę do domu Tiny. Pożegnałam się z nią, oczywiście mówiąc "do jutra" bo jeszcze się zobaczymy i skierowałam się w ciemną uliczkę prowadzącą do mojego domu. Usłyszałam donośny śmiech, więc się odwróciłam. Nikogo nie było.

Dziwne. Postanowiłam to zignorować.

Szłam co chwile zerkając w tył, gdy w końcu zauważyłam grupkę chłopaków siedzących na około. Już miałam zawrócić, gdy nagle jeden z nich gwizdnął. Palant. Okej, przejdę obok nich nie zwracając na siebie uwagi. Wyminęłam ich sprawnie i w duchu podziękowałam że mnie nie zaczepili.

- Gdzie się wybierasz? - Usłyszałam. A jednak. Zacisnęłam powieki stojąc w miejscu i czekając na jakiś atak. - Może się do nas dołączysz? - Odwróciłam się powoli otwierając oczy.

- Nie dziękuję. - Przyjrzałam się mu uważnie, zauważając znajome rysy twarzy. Dalej siedzieli jacyś zdecydowanie starsi, po trzydziestce mężczyźni. Zamrugałam oczami wyostrzając obraz. Na nich siedziały jakieś pindusie.

- A może jednak?

- Nie dziękuję. - Odwróciłam się i zaczęłam szybko iść. Mimo iż bardzo chciałam się odwrócić i zobaczyć czy ktoś za mną idzie. Zadowolona przekręciłam zamek w drzwiach. Obawiałam się najgorszego.

Tina POV

Po spotkaniu z chłopakami, weszłam do domu gdzie usłyszałam kłótnię rodziców. Podeszłam do ściany uważnie się przysłuchując.

- Jak to nie zamierzamy jej powiedzieć?! -krzyknął ojciec.

- To ją zniszczy. W dodatku gdzieś zniknęła. Od soboty jej nie ma.

- Co? Czemu ja nic o tym nie wiem do cholery?! 

- Bo jesteś w pracy. Nie krzycz. Wiesz że jestem w ciąży. Nie powinnam się denerwować.

- Dzwoniłaś do niej? - spytał już spokojnie.

- Tak, ale nie odbiera. 

- Tiffany, musimy jej powiedzieć. 

- Okej. Zrobimy to jak wróci. - westchnęła zrezygnowana. Usłyszałam kroki więc szybko skierowałam się do mojego pokoju.

Co mi powiedzą? Coś ważnego? Jedno wiem na pewno: Nie spotkam się z nimi aż do przyjazdu z Irlandii.

Rano wymknę się cicho z domu i zostawię im kartkę żeby nie wpadło im do głowy nasyłanie policji.

Przygotowałam kartkę z napisem "Wrócę za tydzień, nie nasyłajcie policji! Tins xoxo" którą zostawię rano w kuchni. Wzięłam piżamę i skierowałam się pod prysznic gdzie dokładnie umyłam się. 

Następnie zaczęłam pisać z Ally i Horanem.

---

Hej tu Daruu ;3   .. mamy 15 ;) taki jakiś ten rozdział jest ;)) mam nadzieje że nie najgorszy i będzie dało się go czytać ! Pozdro ;* Daruuu ;3

Na razie jest trochę... dużo tych akcji, ale to tylko dlatego, że nastąpi obrót akcji. Przekonacie się jaki gdy odkryjecie kim był chłopak który zaczepiał All :d - Alla.